Salicyna wie aż za dobrze, jak to jest nie mieć dostatecznego dostępu do wiedzy. Dorastała na polskiej wsi. Była zapaloną czytelniczką, ale nie miała dostępu do dobrze zaopatrzonych bibliotek czy instytucji kultury. Było to w czasach przed wszechobecnym dostępem do Internetu, a rodzina Salicyny, której nie wiodło się najlepiej, nie była w stanie zaspokoić tych potrzeb. “Pamiętam niezaspokajalny głód wiedzy o wiele dotkliwszy dla mnie, niż głód fizyczny”, wspomina Salicyna. “Nadal miliony ludzi na świecie cierpią na ten głód wiedzy – z powodu miejsca zamieszkania, ubóstwo, niepełnosprawność, czy ciężkie choroby zamykające ich w domu.” Dla Salicyny projekty Wikimedia i umożliwiony przez nie otwarty, błyskawiczny dostęp do wiedzy i kultury to potężne narzędzie przynajmniej częściowego zażegnania tego głodu.
Prowadzona chęcią dania innym tego, czego samej jej brakowało w dzieciństwie, Salicyna stała się aktywną edytorką projektów Wikimedia, zebrawszy na swoim koncie ponad 680 tysięcy edycji. Spotkać ją można w wielu rolach – jest administratorką Wikiźródeł, autorką poważanych artykułów medycznych w Wikipedii, pisarką Wikibooksów, czy oddaną fotografką w Wikimedia Commons, specjalizującą się w różach i siewkach.
Dzisiaj w ramach inicjatywy WikiCelebrate dziękujemy za jej wkład w projekty Wikimedia.
W rękach Salicyny, róże nagle tracą kolce. Udało jej się wzbogacić serwis Wikimedia Commons o tysiące zdjęć rozmaitych odmian róż wykonanych w ogrodach botanicznych i rozariach w Polsce i poza jej granicami. Dzięki jej staraniom rozkwitają również inne treści wizualne związane z botaniką. We współpracy z Kenraizem, innym wikimedianimem i botanikiem, tworzy niepowtarzalną kolekcję zdjęć siewek, fotografując rośliny w ich wczesnych fazach istnienia. “Roślin tak młodych zwykle się nie fotografuje i identyfikuje, co jest tworzy istotną lukę w ogólnodostęnych zasobach wizualnych”, objaśnia Salicyna. Jej pracowitość widać gołym okiem – do Commons trafiło już ponad 4500 zdjęć siewek. By wiedzę o siewkach jeszcze umocnić, Salicyna i Kenraiz tworzą w Wikibooks atlasy roślin, w tym imponujący projekt Siewki roślin flory Polski. Jak wie każdy miłośnik ogrodnictwa, uprawa wymaga oddania i skrupulatnej pracy; Salicyna nie ucieka więc również od żmudnych zadań – wielką radość sprawia jej katalogowanie i kategoryzowanie zdjeć roślin w Wikimedia Commons.
Jako edytorka Wikiźródeł, dokonała edycji ponad 130 tysięcy stron, przeglądając teksty różnych autorów, od Dantego po Blaise Pascala. Jednak autorką, która skradła jej serce jest Eliza Orzeszkowa, dziewiętnastowieczna powieściopisarka polska, nominowana do literackiej nagrody Nobla, która często przywoływała tematykę edukacji kobiet i ich prawo do wykonywania społecznie ważnej pracy. Orzeszkowa, jako baczna obserwatorka życia toczącego się poza wielkimi miastami przepełnionymi kulturą, wypełniała karty swoich powieści uważnymi obserwacjami i szczegółowymi opisami, w tym opisami flory. Salicyna z lubością przegląda w Wikiźródłach dzieła Orzeszkowej, w tym uznaną powieść Nad Niemnem, łączącą w sobie obserwacje natury socjologicznej i zapierające dech w piersiach opisy przyrody.
Jest też całkiem możliwe, że Salicyna jest autorką najbardziej zbliżonego do ideałów ruchu Wikimedia odzwierciedlenia uwielbienia dla Wikiźródeł i poprawianiu zawartych w serwisie tekstów kultury. Efekt tego uwielbienia widać w Wikimedia Commons.
“Moja przygoda z projektami Wikimedia jest nieustającym pasmem zachwytów i odkryć. Wędrując po Wiki wciąż dowiaduję się nowych, zaskakujących i fascynujących rzeczy, odkrywam inspirujące idee i myśli, natrafiam na urzekające i poruszające zdjęcia. Nie sposób wybrać jednego, dziesięciu czy choćby stu spomiędzy nich. Większości z pewnością już nawet nie pamiętam bezpośrednio, mimo że brały udział w kształtowaniu mojej obecnej wiedzy i światopoglądu. To jest bezustanna podróż”, dodaje.
Salicyna głęboko wierzy, że postęp ludzkość zawdzięcza dzieleniu się wiedza. My dziś dziękujemy jej za bycie częścią tego procesu dzielenia się i za sianie kwiecia w Wikimediach.